Marihuana medyczna jest często uważana za remedium na wszystkie choroby. Niestety, rzeczywistość jest zupełnie inna. W rzeczywistości leczy wiele poważnych schorzeń, jednak w niektórych przypadkach nie ma zastosowania. Co więcej, nie wszyscy pacjenci są kwalifikowani do takiego leczenia.
Czy wszyscy mogą skorzystać z medycznej marihuany?
Chociaż medyczna marihuana ma wiele zalet, nie wszyscy są uprawnieni do jej stosowania. Przede wszystkim, konopie indyjskie nie są zalecane dla osób cierpiących na choroby serca, kobiet w ciąży oraz pacjentów z psychozą w wywiadzie. Do tego dochodzą jeszcze inne przeciwwskazania, uniemożliwiające leczenie suszem konopi indyjskich.
Marihuana medyczna to leczenie, które ma swoje ograniczenia. Niestabilne stany psychiczne oraz ostra psychoza są absolutnymi przeciwwskazaniami do jego stosowania. Inne przeciwwskazania obejmują:
- arytmia serca,
- ciąża i karmienie piersią,
- schizofrenia (także stwierdzone przypadki w rodzinie),
- niekontrolowane nadciśnienie tętnicze,
- alkoholizm,
- niestabilna mania i depresja (przy czym susz o wysokiej zawartości CBD w małych dawkach stosuje się wspomagająco w depresji),
- uzależnienie od narkotyków,
- alergia na konopie,
- choroby układu oddechowego (przyjmowanie w waporyzacji jest dopuszczalne w astmie oskrzelowej),
- wiek poniżej 25. r.ż.
Niepożądane skutki stosowania medycznej marihuany:
Leczenie konopiami może powodować różnorodne skutki uboczne, zależne od metody aplikacji i stężenia THC w preparacie.
Obejmują one m.in.:
- upośledzenie pamięci krótkotrwałej,
- zawroty głowy,
- upośledzenie zdolności przetwarzania informacji,
- zmęczenie,
- suchość w jamie ustnej,
- podrażnienie gardła,
- zmniejszenie uwagi i skupienia,
- kaszel,
- zwiększenie apetytu,
- zespół amotywacyjny,
- senność,
- zaburzenia koordynacji,
- zmniejszenie koncentracji,
- nasilenie lęku (w przypadku dużych dawek),
- tachykardia, niedociśnienie ortostatyczne,
